De aristocraat van de bovennatuurlijke monsters is de vampier. Niet de griezelige Nosferatu, maar de vampiers sinds Bela Lugosi. Romantisch, knap, sexy, intelligent, übercool, en vaak ook belezen en intellectueel - wat verwacht je anders, als je een eeuwig leven hebt en dus alle tijd om elk boek dat ooit geschreven is tot je te nemen. Ja, ze zijn ook een beetje eng, want ze bijten en drinken je bloed. Soms tot je dood, soms niet, en soms maakt het je ook een vampier – de wetenschap is daar nog niet helemaal uit. Maar dat gevaar maakt ze juist nog sexyer en superübercool. Rocksterren zijn ze; wat zeg ik: meer dan rocksterren. Als … [Lees meer...]

Een actueel artikeltje deze keer, had ik gedacht; corona ligt voor de hand, maar dan met een twist. Dus in het welles-nietestijdperk van het mondmasker ga ik jullie vertellen over de toegevoegde waarde van vermomming en verhulling. Vermommen en verhullen – het verbergen van de waarheid van de uiterlijke of innerlijke identiteit van je personage – zijn sterke gereedschappen voor spanning in je boek. Je kunt er je personages mee op het verkeerde been zetten, maar ook je lezer. Je kunt het ook gebruiken om een andere waarheid, of bedrog, te ónthullen. Het geeft je mogelijkheden om je vermomde personage dingen te laten doen en zeggen die … [Lees meer...]

Boeken waarin de personages niet met elkaar praten, dus zonder dialoog, bestaan misschien wel, maar ik ken ze niet. Dialogen zijn belangrijke pijlers en dragende muren in je verhaal, en hebben daardoor veel invloed op hoe jouw verhaal overkomt en je lezer boeit – goede dialogen kunnen je lezer begerig laten doorlezen, slechte dialogen zijn een afknapper. Reden genoeg om er extra aandacht aan te besteden. De fundering van je dialogen is de grammatica ervan; de syntax. Die moet kloppen: aanhalingstekens, inspringen, punten, witregels, alinea’s, komma’s en andere leestekens op de juiste plek. In dit artikel lees je erover. Wat je in je … [Lees meer...]

‘Onbetrouwbare verteller’ klinkt nogal omineus; zit je nou een boek te lezen die je dingen vertelt die niet kloppen? Ben je je tijd aan het verspillen? Het antwoord op de eerste vraag is ja (deels), het antwoord op de tweede is nee (tenzij het een flutboek is maar daar gaan we niet van uit). Een onbetrouwbare verteller misleidt de lezer inderdaad. Hij schotelt haar fake facts voor, laat belangrijke informatie die tipjes van de sluier oplicht weg en manipuleert zo haar blik op het verhaal. Is zo’n bedrieger nuttig? Jazeker. Met een onbetrouwbare verteller kun je je verhaal extra spannend en complex maken. Als de situatie een … [Lees meer...]