Woede is een emotie die iedereen wel eens te pakken heeft genomen, sommige mensen zelden, anderen vaak, maar we kennen het allemaal. Iedereen heeft er wel eens mee te maken gehad. Het is een emotie die je volkomen in zijn greep kan krijgen: het schemert je rood voor je ogen en je bent jezelf niet meer. Woede kan zo hevig zijn dat je jezelf niet meer kunt tegenhouden om de aanstichter van de woede een gigantische dreun te verkopen. Hem* het ziekenhuis in te slaan. Hem te vermoorden. Een ideale emotie dus voor personages in je boek om het conflict en de reuring op te zwepen waar dat nodig is. En dan is het essentieel dat je dat geloofwaardig … [Lees meer...]
Vertel je verhaal niet maar laat het zien
Raar eigenlijk, zou je denken: verhalen worden verteld, maar je moet ze niet vertellen. 🤔 Dat is althans de vertaling van het vaak voorkomende schrijfadvies: Show, don’t tell. Wat er met die uitspraak bedoeld wordt is hoe je iets vertelt: schrijf je op dat iemand reuze blij is, of schrijf je op dat dat personage een grote grijns laat zien? De eerste versie is de situatie neutraal vertellen, de tweede versie is beeldend vertellen. Met dat beeldend vertellen kun je emotie toevoegen en kun je meer informatie geven. Het maakt je schrijfwerk boeiender en dynamischer, en het trekt je lezer makkelijker het verhaal in. Oké. Beeldend vertellen … [Lees meer...]
Ken je personages
Om gelaagde en geloofwaardige personages te beschrijven, moet je ze kennen. Goed kennen; met name je belangrijkste personages. Dat gaat niet zozeer om hun naam, waar ze leven, wie hun grote liefde is (als ze die hebben), wat hun werk is, wat hun motivaties zijn, enzovoort. Nee, het gaat om de karaktereigenschappen die vrijwel hun hele leven bestendig zijn; karaktereigenschappen die hen definiëren. Waarom is dat belangrijk? Dat is belangrijk omdat je lezer houdt van gedenkwaardige en opmerkelijke karakters, vooral van de protagonist. Je lezer wil zich kunnen inbeelden dat hij dat personage is. Of hem als een goede en vertrouwde vriend zien. … [Lees meer...]
De onsympathieke protagonist
De protagonist, het personage waar het verhaal om draait, is een figuur met wie je lezer zich moet kunnen identificeren, zich in moet kunnen herkennen, of sympathie voor moet voelen. Maar hoe krijg je dat voor elkaar als je protagonist een onsympathiek figuur is? Zo iemand vinden mensen onaantrekkelijk. ‘Waarom zou ik een boek lezen over een onaangenaam individu? Hop, weg dat boek!’ denkt hij*. Het is dus cruciaal dat je lezers tóch gaan voelen voor je onaangename sujet. Hoe dan? Hoe krijg je dat voor elkaar? En waarom zou je überhaupt kiezen voor een onsympathieke protagonist? Dat doe je als het noodzakelijk is voor het verhaal. … [Lees meer...]
- « Vorige pagina
- 1
- …
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- …
- 37
- Volgende pagina »