In de stal woont een dwergmuisje dat ik gered heb van mijn kat. Het Oosterse gezegde indachtig dat je verantwoordelijk bent voor een leven dat je gered hebt, breng ik hem elke dag iets te eten, want nou woont hij in een koude stal terwijl hij eerst behaaglijk binnen in de warmte van het huis zat. Poes, die verantwoordelijk is voor mijn verantwoordelijkheid, probeert steeds mee de stal in te glippen want ze heeft een geheugen als een olifant, hoewel ze me vergeven heeft dat ik dat speeltje heb afgepakt. Waarschijnlijk had ze me het sowieso gegeven zodra het niet meer leuk … [Lees meer...]

Elke dag word ik bij de uitgang van het station geroepen door de klanken van een accordeon. Ze leiden me naar een zwerver die ik anders over het hoofd had gezien, verstopt als hij is tussen uitzwermende Armanipakken en Samsonites. Een keer per week geef ik hem een één- of twee-euromuntje, naargelang mijn financiële situatie. We zijn inmiddels op wederzijdse-groetbasis; ook op muntjesloze dagen roept hij enthousiast Hoi naar me.           Ik knoop wel eens een praatje met hem aan: waar hij vandaan komt – Syrië – en waar hij leeft en slaapt. “Hohoho,” – als een volleerde Kerstman, in perfect … [Lees meer...]

Het vurige betoog van IJs heeft het Parlement der Dingen doodstil gemaakt, maar nu zwelt het geroezemoes weer aan. En wordt afgesneden door de binnenkomst van… ja, van wat eigenlijk? Het is een groot, duister, vormeloos ding. Of nee, niet vormeloos, maar steeds wisselend van vorm. Kameleon, de voorzitter van de dag, kucht even en zegt: ‘Welkom, mag ik uw uitnodiging zien, eh... wie bent u precies?’ Er schieten flitsen door het lijf van de verschijning en een stem als rommelend onweer in de verte antwoordt: ‘Ik heb veel namen. Mensen hebben mij Moeder Natuur genoemd, anderen noemen mij Evolutie, of Noodlot.’ Een zucht golft door de zaal. Het … [Lees meer...]

Onderin een lege wijnfles zie ik een vlieg spartelen in een restantje vocht. Softie die ik ben, kan ik geen enkel levend wezen zien lijden, dus zin ik op een manier om het beest te helpen, of desnoods uit zijn lijden te verlossen. Ik besluit heel voorzichtig het plasje uit de fles te gieten in de hoop dat de vlieg meedrijft. Dat lukt. In het plasje, nu op het aanrecht, blijft hij op zijn rug met zijn pootjes in de lucht spartelen. Ik pak een stukje papier en hou dat tegen zijn pootjes aan. Hij krijgt er grip op en terwijl hij zich aan het papiertje vasthoudt, draai ik het om en leg het neer. Op het papiertje zit hij even stil, alsof hij moet … [Lees meer...]