Het is zover. Ik heb mijn initiatie voor toegang tot de pil doorstaan, dus nu wil ik ook de beloning.           Als E die avond op PH31 weer vraagt wanneer we elkaar ‘nou eindelijk echt mogen liefhebben’, licht ik hem in.           ‘Ik ben naar de NVSH geweest en ik heb de pil. Dat was overigens geen pretje.’           ‘Echt waar? Kom, we gaan!’           ‘Ho even, ik zei dat het geen pretje was, om die pil te … [Lees meer...]

Béng! Met een venijnige stoot maak ik het beslissende doelpunt. Gejuich, gejammer en een zwengel aan de volumeknop van de muziek – we hebben het tafelvoetbaltoernooi gewonnen! E pakt me op en zwiert me rond. ‘Yess! You’re the best! Wanneer gaan we dit vieren, lekker ding?’ Hij moet schreeuwen om boven het lawaai uit te komen. Dronken van de overwinningsroes zoen ik hem stevig op zijn mond. ‘Hier!’           ‘Ik bedoel wanneer we nou eens van bil gaan.’ Hij pakt onbeschaamd mijn borst vast. Even reageer ik niet. Wat flikt-ie me nou?! Woorden en handeling komen niet alleen bij mij luid en … [Lees meer...]

PH31 werd al snel mijn doordeweekse avondvulling. Of beter gezegd: nachtvulling, want vóór elven was er nog niemand en eigenlijk kon je je met goed fatsoen pas na twaalven vertonen. Fashionable late werd het niet eerder dan in de kleine uurtjes. Ik heb vaak na zo'n studentennacht in de tram gestaan naast de eerste mensen die naar hun werk gingen, wankel meezwaaiend in de bocht en knipperend tegen het grauwe ochtendlicht, waarin de wereld er toch heel wat prozaïscher uitzag dan in een schemerig verlicht hol. Gelukkig had het TL-licht dat aan-, en de muziek die uitging als de barkeeper tegen een uur of 6 toch écht naar huis wilde, me daar al … [Lees meer...]

Naar Sodom en Gomorra Amsterdam was voor mij synoniem met het Wilde Leven. Het was de tijd van de Eeuwige Student, de tijd van plateauzolen, de tijd van welig tierend lang haar, en de tijd van andere naweeën van de hippies. Vrijheid en blijheid. Het was de tijd en het leven waar ik gretig naar uitkeek en dat ik alleen kende van horen zeggen, meestal in afkeurende bewoordingen van mijn ouders. Tijdens mijn 17e verjaardagsfeest en de eindexamenfeestjes had ik er een beetje aan kunnen snuffelen, en dat deed mij verlangen naar meer.           Ik ging naar Amsterdam om te studeren. Tenminste, dat … [Lees meer...]