Waar het boek een langeafstandsloper is, is het korte verhaal een sprinter. Er is geen ruimte voor een aanloop, voor backstory, voor uitweidingen, voor subplots, voor veel personages of voor meer dan één hoofdpersonage. Een kort verhaal wordt daardoor minder ‘vol’ en ingewikkeld. Een boek is als een ruimte uit Duizend-en-één-nacht, vol wandkleden, sofa’s, poefs en beelden. Het korte verhaal kun je zien als een minimalistische Japanse kamer.
In deze podcast vertel ik je over ‘korteverhaalsoberheid’: lean en mean schrijven.
Je kunt hem ook luisteren in iTunes.
Liever lezen? Dat kan hier.